Projectomschrijving
Maarten, 39 jaar, Filmmaker / freelancer
RSI/Diverse klachten
‘Ik had al RSI voordat het uitgevonden was. Tijdens mijn studietijd in 1992 werkte ik een aantal maanden in een archief waar ik de hele dag briefjes in hangmappen moest schuiven. Ik herinner me nog hoe een spier of pees onder mijn schouderblad begon te jeuken en te trillen en mijn ‘schuif’-arm elke dag sneller lam raakte. Het was de tijd dat de computer zijn intrede deed, en toen ik 1993/94 afstudeerde had ik anderhalf jaar achter mijn eerste – monokleuren – beeldscherm doorgebracht. Ik haalde mijn bul met RSI in mijn schouders, armen en handen.
Daarna stapte ik in het geweldige maar ook hectische freelance-leven, wat ik tot op heden – 13 jaar later – nog steeds met veel plezier doe. Ik produceer films, wat betekent dat ik lange dagen achter de computer zit en anderszins veel ‘hoofd’-werk doe. Zoals in alle creatieve beroepen zijn er altijd te weinig middelen voor te grote bedoelingen; stress, hard werken, afhaal-eten, onregelmatig leven, zware verantwoordelijkheden, geen weekenden… het is voor mij de gewoonste zaak van de wereld. Die RSI is dus nooit meer overgegaan.
In de loop der tijd is de verhouding tussen werk en ontspanning nogal uit balans geraakt en ik ben nu druk bezig die weer terug te vinden. Dat is redelijk confronterend. Ik was altijd erg sportief en moet nu accepteren dat er weinig over is van mijn lichamelijke conditie. Alles zit op slot en het lijkt alsof ik altijd moe ben. Nu geloof ik niet dat RSI of een stijve rug op zichzelf staan, maar dat ik mijn algehele leefwijze onder de loupe moet nemen. Kortgezegd ben ik gewoon een workaholic. Ik zie Shiatsu-therapie daarbij als een middel om weer in contact te komen met mijn lichaam. Ik heb Louis dan ook niet gevraagd om concreet mijn RSI te behandelen, maar zich meer bezig te houden met blokkades en de doorstroming van energie. Vreemd genoeg hebben zijn masages toch altijd een sterk effect op mijn handen en armen, die consequent ‘op slot’ gaan; mijn bovenarm zit dan letterlijk zo vast dat ik hem niet meer kan bewegen. Dat blijkt dan dus toch het probleemgebied dat het meest aan de oppervlakte ligt. (Na de massage doen ze het overigens weer.) Daarnaast heeft de massage veel andere effecten. Het bewerkstelligt een diepe ontspanning. Tegelijkertijd voelt het alsof je bloed weer beter gaat stromen; je voelt letterlijk hoe ‘knopen’ worden losgemaakt en je minder stijf wordt. Het wordt ook altijd duidelijk waar de problemen zitten, wat ik goed vind om regelmatig aan herinnerd te worden.
Een goed voorbeeld van het directe effect van Shiatsu deed zich een maand geleden voor op de filmset. De hoofdrolspeler was net vader geworden en had die weken maar weinig slaap gekregen omdat zijn baby hem wakker hield. De anders zo energieke man viel tussen de opnames letterlijk in slaap. Ik heb Louis toen gevraagd om langs te komen om hem op te peppen. Tijdens de lunch heeft de acteur toen een korte stoelmassage gekregen. Tot zijn eigen en ieder anders verbazing heeft hij tot ’s avonds laat gewerkt zonder enig spoor van de eerdere vermoeidheid; die was volledig verdwenen. De acteur was al bekend met shiatsu-massages maar had dit naar eigen zeggen nog nooit meegemaakt. Verschillende crewleden vroegen me daarna direct naar het telefoonnummer van Louis; of ze allemaal net vader waren geworden weet ik niet, maar blijkbaar hadden meer mensen behoefte aan wat extra energie.
Voor mijzelf zie ik Shiatsu als een lange termijn-therapie. Na jarenlange ervaring met yoga en verschillende fysiotherapieen heb ik geconcludeerd dat ik een sterker middel nodig heb om ‘uit mijn hoofd te komen’, weer te leren te ontspannen, energiek te worden, en mijn lichaam weer te leren kennen. Er zijn daarbij verschillende aspecten aan Shiatsu die me aanspreken. De eerste is dat er naar het lichaam zelf gekeken wordt en dat er wordt onderzocht wat daar in verbeterd kan worden. Shiatsu spreekt daarbij een aspect van het lichaam aan dat ik niet in andere therapieen heb gevonden. Ik vind het in die zin een hele intelligente discipline, omdat hij zoiets ongrijpbaars als ‘energie’ weet te behandelen. Het heeft een werking op je hele systeem, en niet alleen die stijve RSI-hand. Je gaat dan na een massage naar huis met het gevoel van “zo wil ik me altijd voelen”, en je krijgt dan telkens beter door waardoor dat verstoord raakt. Die RSI wordt daarmee vanzelf ook minder.
Het tweede aspect dat me aanspreekt is dat Shiatsu uitgaat van een holistische benadering, waarbij het lichaam als een geheel wordt gezien, en niet als een verzameling van incidentele klachten. Zoals gezegd geloof ik niet dat RSI of vermoeidheid op zichzelf staat maar dat het onderdeel van een geheel is. Shiatsu richt zich op de samenhang van dat geheel. Zodoende ben ik niet verbaasd als mijn onderrug pijn doet als Louis mijn linker-kuit masseert of mijn bovenarmen ‘op slot’ gaan als hij mijn schouders behandelt. Ik ben alleen maar blij dat ik eindelijk een therapie heb gevonden die die connectie snapt.
Wat me tenslotte aanspreekt in Louis zelf is dat hij Shiatsu heel nuchter benadert; als een wetenschap – die je overigens intuitief toepast. Het ontknopen van energiebanen is bij hem net zo concreet als het masseren van een stijve nek. Er worden verder geen rookgordijnen opgetrokken. Hoewel ik soms heel diep kan ontspannen hebben we tijdens de massage meestal gewoon bijklets-gesprekken over de laatste theatervoorstellingen of zijn vakantie in Griekenland. Het illustreert hoe down-to-earth hij er mee omgaat. Dat vertelt mij dat hij heel goed weet waar hij mee bezig is.’
